kaç gündür bütün cinlerim tepemde sevgili sessiz çığlığım çünkü kaç gündür bir satır bile yazamıyorum, yazıyorum beğenmiyorum siliyorum tekrar baştan alıp yeniden yazıyorum yine hiç beğenmiyorum haydi yine siliyorum yoksa korktuğum şey mi başıma gelmişti iyiden iyiye yazma gücümü mü kaybetmiştim hayır olamaz Zaten bu hayat diyen bu zorlu yolda ben de şunu yapabiliyorum diyebileceğim bir tek yazma yeteneğim var şimdi o yeteneği kaybedersem nasıl yaşarım, nasıl aynaya kendi yüzüme nasıl onurla bakarım bir şeyler yapmalıyım yeniden içimden o yazar kızı çıkarıp almalıyım aslında yazmayı gerçekten çok özledim sevgili sırdaşım yazacak o kadar çok şeyler birikti ki aklımı toparlayıp hepsini sıraya koymam lazım. ama elimden geldikçe yazmaya çalışacağım,
son defterime yazdığımda buca kooptan taşınacağımı yazmıştım sonunda taşınabildik ama taşındığımız bol maceralı oldu neden dersen şöyle ki taşınacağımız gün çılgınlar gibi yağmur yağmasın mı eşyaları taşınacağı adamlar anneme bu yağmurda gelemeyiz abla eşyaları tek tek arabanın içine taşırken çok kötü ıslanır bütün eşyalarınız çok kötü ıslanır diyorlardı tabi zavallı annem küplere biniyordu haksız da değildi sevgili sırdaşım çünkü ev resmen kalk gidelim artık diyordu aynı salı pazarı gibi her şey her yerdeydi kutudan geçilmiyor yiyecek bir kabağımız içilecek bir bardağımız bile yoktu gerisi sen düşün artık sevgili sırdaşım, bense evimden odamdan ayılacağım için değişik duygular içindeydim bir yanım yeni evimi göreceğim yepyeni güneş gibi ışıl ışıl bir hayatın içerinde gireceğim diye heyecan dolu, bir yanım ise yıllardır yaşamaya alıştığım evimden odamdan ayılıyorum diye hüzün doluydu, öyle ya buca kooptaki evimi çok seviyordum orada ongun genç bir bayan olmaya başladım hoş arada sırda hala seze 15 yaşındaki ergenlikleri oynasam da, ilk boccia yarışlara katılmam, kalça ameilyat oluşum acılı zorlu günlerim, ne kadar acı tatlı anılar yaşamıştım en son evimizden ayılırken hoşacakal çocukluğum dedim ve yeni ve mutlu bir hayatta ilk adımızı attık,
eşyaları deli gibi yağmurda taşıcılar bir şekilde asansör yardımıyla taşıcı arabasına yükleyip yeni evimizin yolunu tuttular tabi bizde abimin arabasıyla taşıcı arabasını takip ederek evimize vardık şirin gri bir apartman içinde bizim dairemize bismillahirrahmanirrahim diyerek adım attık bir de görmeyelim mi yeni yapılmış daire olduğu için asansör çalışmıyor yemin ederim o an bütün vücudumu alev alev ateşler bastı sevgili sırdaşım çünkü benim tek korkum eve nasıl gireceğim değil evden nasıl bir daha dışarıya çıkacağımdı zaten uzun evde oturmaktan nefret ediyordum şimdi en korkulduğum kabusum başıma gelmişti, Annem eyvahlar olsun görkem asansör çalışmıyor şimdi Merve’yi nasıl eve sokacağız dedi, zavallı abim ise tamam strese yer yok ne yapalım anneciğim Merve’yi kucaklayıp ya ALLAH bismillahirrahmanirrahim deyip merdivenlerden çıkartacağız dedi,
Abim beni omuzuna atıp bir anda merdivenlerden evimize çıkarttı, Annem Merveciğim bak yeni evimiz nasıl diye soruyordu, Ben alıcı gözle evi inceledim buca evimizdeki gibi çok büyük bir ev değildi ama olta derecele güzel şık geniş bir evdi heyecanla güzel dersince başımı salladım,
Taşıcılar salon penceresinden eşyaları bizim sokup eve gözden kayboldular artık iş bize kalmıştı el birliğiyle yavaş yavaş yerleşecektik güzel evimize, ben de o sabah taşınma telaşıyla kahvaltı etmemiştim hemen can kurtulan sevgili abime abi ben çok acım midemde ziller birebiriyle oyuyor âdeta daha ac duramayacağım rica etsem bana yiyecek bir şeyler alabilir misin dedim mesaj yolunda,
Can kurtulan abim derhal bir şey alıyorum abiciğim der demez gözden kayboldu, annem iyi o zaman ben de ocağa bir çay koyayım de içimiz ısınsın dedi, Hayret mideme bir şeyler girecekti başım ağırından çatmış çatlayacaktı ve ben taşınmak ne kadar zor yorucu bir şey olduğunu o saniye anlamışım sevgili sırdaşım,
akşam ablam Zehra yengem işten çıkışta çocukları alıp derhal bize geldiler hem yeni evimizi görmek için hem eşyaları biraz yerde yerinde koymak için tabi ki bir günde yerleştirmek mümkün değildi ama her gün bir yeri yerleştirip kısa bir zamanında evimiz çiçek gibi olmuştu sevgili defterim ilk yemeğimiz sıcak sıcak bol kıymalı bol Kaşarlı/Yumurtalı Pide oldu hepimiz deliler gibi acıkmıştık yeni evimizde geniş ailemle o güzelim pideleri bir oturuşla sevgili midemize gömdük,
şükür olsun cumartesi pazar iyice yerleştik tabi odamda pekçok eksik vardı yeni hiç bir şeyim yoktu bir de üstüne üstük sevgili cici Annem odamda Kanepe koymuştu sinirlerden sinir beğeniyordum zaten odam küçüktü birde kanepe girince iyice küçük olmuştu her Allahlın günü sevgili gıcık annemin başının etini kemiriyordum çıkart o koca kanepeyi odamdan anneeee diyerek, hadi bakalım bir gül hanım inatçıysa ben bir o kadar inatcı keçiyim Hodri meydan, bu arada asansörümüz oldu en sonunda sevgili sırdaşım nasıl oldu dersen şöyle oldu ki apartmanda bir kapıcı olmasını lazımmış kimse de olmak istemedikçe ablamlar napalım bari biz olalım kardeşimiz için demişler, ama .çalıştığılar için asansörü açma işlemi babama verdiler babamda sağolsuın koştu açma işlemleriyle iğlendi ve bir kaç gün içinde asansörümüz açıldı ve ben yeniden özgürlüğüme kavuştum, inanır mısın sevgili sessiz çığlığım bu kısa süreçte içeride suçsuz yere ceza evinde yatanları daha çok anlamış oldum ve içimden binlerce yardım en kısa zamanında ruhsal bedensel olarak kuşlar gibi özgür olmalarını diledim,
ramazan ayı gelmeden sık sık abimle, ablamla Gaziemir’i tanımam için yürüyüşe çıktık her yer düz ayak olduğu için rahatça her yeri geziniyordum ama tek sorunumuz vardı o da akülü arabamı evde kullandığım dışarıda kullanmam yasaktı o yüzden ise abimler beni aküsüz araçla sürmek biraz zorlacı olabiliyordu tabi kendim içinde çünkü akülü Arabamla olunca kendimi daha özgür daha bağımsız bir birey hissediyorum, yüzde doksan eminim ki dünyada benim gibi olan sevgili engelli arkadaşların düşüncesi benim düşüncemle aynıdır,
günler bir nehir gibi akıp giderken 11 ayın sultanı bol bereketli ramazan ayı gelip çatmıştı tabi her ramazan ayı olduğu gibi sevgili ciciş annemle oruç tutma savaşım an itibariyle b a ş l a m ı ş t ı, Annem bana bak kızım sen tutamazsın hem günler çok uzun halsiz güçsüz düşersin ALLAH korusun hem her gece seni mi yedirme uğraşacağım zora sokma beni ALLAH aşkın diyordu,
işin sonuna bu zorlu savaşı kazanan tabi ki ben olmuştum sevgili sırdaşım zavallı annem bütün dinçlerine rağmen beni bu ramazanda kararımdan vazgeçilmeyi başarmamıştı iyi tut cadı inatçi keçi demişti hahahey ben insanı işte böyle sulu gönderir susuz getiririmi, babamın lafı sen varya sen sen insanı sulu getirir susuz gönderirsin der durur babama da cadı cadı davrandığım Zaman,
11 ayın sultanı bereketli ramazan ayımız gerçekten çok huzur bir şekilde geçti sevgili defterim geceleri sahur vakitline kadar Annemle vakitlerimiz şenlensin diye youtubeden yeniden İstanbullu gelini izledik 12,de bir izlemeye başlıyorduk 1 bölüm 2 bölüm 3 bölüm artık ALLAH ne vermişse arka arkaya izliyorduk büyük keyif alıyordum akşamlardan sevgili sırdaşım tabi sabahları ise öğlene kadar uyuyor oluyordum, öğlen kalkıp namazlarımı kılıp laptopumdan hatimimi takip edip yine sıcak yatağıma geri dönüyordum akşam iftara kadar yatıyordum, hatimiz yüzünü görmek nasip olmamış ayşe melek anneannem ve annemi büyüten ona emek veren nalan anneannem için okudum .inşallah kabul olmuştur ne kadar mutlu oldular kimbilir, görmek isterdim. Hatırlıyorum ben küçükken ananem elini basıma koyar dua okurdu iyileşeyim diye nur içinde yatsınlar inşallah,
ramazan içinde bir gün canım ablam bana akülü araba sürprizi yaptı lay lay lay omm ablam şöyle düşünmüş ben nasılsa her ramazan ayında mutlaka ihtiyaç olanlara zekâtımı veriyorum bu sene birazını kız kardeşime kullanayım diye düşünmüş, kısacası sevgili defterim sıfır el yepyeni akülü araçım olmuş oldu sevgili defterim bir de sular seller gibi bir hızlı gidiyor ki sorma gitsin, Evettt defterimin sonuna gelmiş bulunuyorum ilk yazarken yazamayacağım diye korktum ettim ama en sonunda sular seller gibi yürüdüm gittim vallahi demek ki annem boşuna demiyor işlen demir ışıklar diye artık sana sık sık yazmaya çalışacağım yine bana ilaç gibi geldin yeniden yazmaya güçümü bulmaya yardım ettiğin için sonsuz teşekkürler sevgili sessiz çığlığım…