10407004_1433682706891177_1869761939701032878_n

Günler akıp giderken

  • düşünüyorum de sevgili sırdaşım uğuruna değmeyecek insanlar için ne kadar çabuk kalbimi içimi açmıştım ne kadar çabuk güvenmiştim geriye bakıyorum birilikte gezdiğin deli gibi en saçma şeylere karımız ağırına kadar güldüğünüz hatta burunu akar halde gördüğümüzde hİç midemiz bulanmadan oğlum burun akmış silsene dediğimiz canımız gibi gördüğümüz o sevgili masum arkadaşlıklar o güzelim dostluklar hatta en kıymetli unutulmayacak kadar özel içinde çocukça heyecanlar onu görünce içinde binbir uçuşan pembe mavi beyaz binbir renkli kelebekler sonra yavaş yavaş sıralayan arkadaşlıklar solan yüzler hiçbir heyecanı kalmamış kalpler eskiden hiç susmayı bilmeyen gözler şimdilerde zorla iki kelime edip susan gözler tabi şimdi sen kimden bahsediyorsun hiç anlamış değilim diyeceksin valla sevgili sırdaşım aslını istersen ben de bu aralar kendimi anlamış değilim hem de hiç değilim bu günlerde bu ben miyim diyerek sorup duruyorum kendi kendime,
  1. aynadan bakıyorum asık bir yüz ağlamaya hazır bakışlar kahkaha atmayı unutmuş bir tülü geçmeyen erğenlik sivilceleri özgürce dışarıya çıkamayan kendi ihtiyaçları göremeyen devamlı birine muhtaç kalan bir beden daha saymayım istersen sevgili sırdaşım yoksa şimdi ikimiz birden yüksek bir cam duvarından atlayacağız mavicik göklere yani ben öyle bir düşüncedeyim seni de bu düşüncenin içinde girmeni hiç istemem çünkü hala nefes almaya devam ediyoruz demek ki yaşamamız gereken olaylar var neyse seninle kafa kafaya verip dertleşmek baya iyi geldi gerçekten bu ara beni sessizce dinleyen soru sormayan neden böylesin diyerek beni eleştiri yağmuruna tutmayacak yani senin anlayacağın tıpki senin gibi anlayışlı hiçbir eleştiri yapmayıp beni efendi efendi dinleyen bir sırdaşa ölesine ihtiyacım vardı ki sorma gitsin yani ve o özel dost da sen oldun canım sırdaşım şimdi kendimi barak kuşlar gibi hafif hissediyorum ki bilemezsin beni yorumsuz dinlediğin için sonsuz teşekkürler,

evet kankacık seninle kafa kafaya verip bütün derin dertlerimizi sırdaş sayfamıza döktüğümüz içimizi kalbimizi en doğal halde açtığımız göre şimdi esas konu olayımız gelebiliriz bu arada sevgili sırdaşım daha bilgisayar kursu bir a ç ı l m a d ı  resmen çaldıracağım sevgili defterim resmen çaldıracağım açık sözlü sevgili murat abinin dediği gibi kız sen de nereye gidersen orayı kapatıyorsun bir bizim okulu kapatamadın dedi ben de teşekkürler yani murat abi çok süper moral veriyorsun gerçekten der gibi sert dolu bakış attım, yani sözün kısası günlük ruh halım budur sevgili yedi cüceler kış da geldi içim sıkılıyor evde pineklemeye başladım allahtan okumaya doyamadığım yazılarıma yol gösterişim canım ipek ongun romanlarım var da onunla günlerim ısıl ısıl oluyor biliyor musun sevgili defter günün birinde ünlü sevgili ipek ongunla karışlaşmayı gerçekten çok ama çok isterim,,
sizin kitaplarınızla ben de içimdeki sessiz duran bir yerlerde bulunmasını bekleyen yavru kedicik gibi kulağımda sessizce hadi sen de yazmalısın niçin boş boş duruyorsun hayatta topluma bir anlam daha sen yaz diyen o mücize sesi duymama sağladığın için sonsuz teşekkürler,

,,
Şimdi sana ameliyat dönemimi anlatayım de ne büyük acılardan geçmişim sende kanıt ol sevgili aklı sırdaşım ah ah 5 aylıktan beri yürüyebilmek için canım annemle girmedik yol kalmadı resmen yol kalmadı sırdaşım hatta bende çok ama çok emeği olan canım elif hocamı hiç unutamam ben sevgili elif hocamın elinde büyüdüm diyebilirim daha 5 aylıktım ata özel okulunda başladığımda düşünebiliyor musun sevgili defter minikcik el kadar bir bebekciktim vaki zamanında eydi günler çok halsız bir çocukmuşum dişarıda beni seven her vatandaş ayy canım uyuyor mu diye soruyormuş tam tersine dışım uyur gibi görünür ama içim cin gibidir benim, ata okuldan zihinsel sevgili hayal hocam bana ders verirken canım anneşoma hep şöyle dermiş, bak göreceksin bir gül hanım bu kızın içinde çok şey var sadece konuşamadığı için kendini dışa vuramıyor ama gün gelecek aynı bir sula beslediğimiz yavaş yavaş açan çiçek gibi merve de aynen öyle akılını bize gösterecek dermiş,, annemle otobüsle okuldan her eve dönerken yolda hızlıca geçerken bile gördüğüm parkı hemen anneme elimle gösteriyormuşum park gördüm diye işte o annem de şahit oluyormuş ne kadar aklı olduğuma ve işte git zaman gel zaman sevgili her zaman yol gösterişim annemin değerinde bu günlere gelmiş bulunuyorum ama yine de gönül istiyor ki okuyayım üniversiteyi bitireyim anın terimle iş .hayatıma yelken açayım, ama hala bir sansım ve umdum var hani insan gerçekten bir şey isterse onun önünde hiç bir şey duramaz derler ya,
işte benim önümde hiçkimse duramaz madem yarabbim bana ikinci sans olarak yürüme kapısını açtı ikinci kapıları açabilmek için var güçümle uğraşacağım canım annemin devamlı güç veren sözlükleriyle ve hiçbir zaman son bulmaya o sihirbaz çabalarıyla…
,
sihirbaz demişken ameliyat dönemime gireyim olsun bitsin sevgili sırdaşım çünkü kah bugün yazacağım kah yarın yazacağım derken her gün yeni bir şey çıkıyor karışıma.
14 mayıs ayı benim için hayatımın dönem yıldı tabi aynı şey en kıymetliğim annem için de gereciydi annem de benimle birilikte aynı zorlukta adım atmıştı her şey benim geleceğim içindi,

14 mayıs ameliyat günümdü o gün hepimiz çok heyecanlıydık annem ablam benim yanımdaydı belli etmiyorlardı ama annemle ablam benim yaşadığım heyecanı ablam annemde yaşıyorlardı gözlerinden anlayabiliyordum benim içimde hem korku hem endişe
vardı ama yürüyebilmek için her şeyi yapabilirim yapmalıydım bu benim ilk ve son aydınlığa çıkış noktamdı bunu biliyordum.

ameliyathane giderken ağlayarak gittim nedeni bilmediğim korku vardı içimde sanki ameliyathaneye girip bir daha çıkmayacağım gibime geliyordu  yani seninde anlayacağın  bir çeğiş psikolojidi sevgili sırdaşım,
zaten ameliyat olunacağım gecesi gözüme bir damla uyku girmemişti deli gibi bütün gece ay nasıl olacak ay acaba beni nasıl uyuşacaklar malum ben öyle çabuk uykuya dalan cinslerden değilimdir ta ki böyle durumlarda neyse ki o gece bir şekilde geçti herkes Uyandı ama gel bir de bana sor sevgili sırdaşım resmen sabahı sabahı etmiştim,

sabah 7 gibi kahvaltı veriliyordu tabi banim bir şey yemem içmem yasaktı çünkü ameliyatta aç girmem gerekiyordu zaten heyecandan canım hiç bir şey istemiyordu, nasıl heyecanlı olamam buğun en büyük düşüm o ameliyathane bana yürüme kapılarını tek tek açacaktı musaffa incesu benim hayatki ilk ve son sansımdı bunu biliyordum ve eğer bir gün yıllar geçmiş olsa da bu zorlu sınavdan yürüme mutlulukla bu sınavı kazanırsam bu vefa burcumu ayaklarımın dımdık durarak musaffa incunun elini öperek musaffa dokuturuma vefa burcumu ödeyecektim  bunu gerçekleyebilmek için var güçümle  çalışacaktım,

Comments are closed.