Hello sevgili defterim seninle uzuuun bir ara diliminden sonra yeniden kavuştuğumdan sonra ve bir önceki hayat hikayemi yazdıktan sonra hiç soğutmadan sıcak sıcak defterime dökeyim dedim, bu hafta çarşamba günüm tamamen bir aksiyon filmi tadıyla geçti sevgili sırdaşım ama şöyle böyle değil tam bir aksiyonca bir gündü, aslında sabaha gayet sakin mutlu mesut saadetli ve berhudar bir güne başlamıştık annemle hoş mutlu bir sohbet eşitinde sabahın ilk en önemlini ve değerini taşıyan sabahları olmazsa olmazı insana gün boyunca güç ve enerji veren günün güç kaynağı olan kahvaltımızı yaptık, çarşambaları benim boccia antrenman günüm olduğu için kısaca antrenman sohbeti yapıp yola koyulduk ama hani derler ya sen hayatı planlandım sanırken oysa hayat seni planlanır de senin ruhun bile duymaz diye hah işte bizimkisi aynen öyle gerçekleştirdi, annemle yavaş yavaş antrenman yolunu koyulmuşken tam gaziemir altay tesislerin caddesine yaklaşmışken akülü arabamdan çıtlıdırrrr diye sesler gelmez mi sanki koca bir balkon gibi altımdan sönüyordu annem ne oluyor kız diyor, ben şaşkınlar içinde anneme bakıyordum, araba aynı bir kitap gibi ikiye katlanıyor da katlanıyordu ve ben arabanın içinde iki büklüm bir şekilde kalmıştım olamaz böyle bir olay şaka gibi geliyor insana değil mi sevgili defterim ama konu benim hayatım olunca her delilik hayatıma hep baş yerini almaya hazırdır, haydiiii doğru tamirci yolunda daldık tabi ki antrenmana gitmek ise ” bir düşün içinde son canını verip gitti,

annem lütfen şu arabaya bakıver usta kızım düştü düşecek dedi, tamirci tamam kızını şu sandalye,ye al bir bakayım dedi, annem beni bir sandalyede oturttu, ve usta arabama bakmaya başladı, hımmm bu akülü arabanın alt demiri oltasından kırılmış yaparım amaaa 400 kâğıtlınızı alırım dedi, annem yapma be usta çok 400 biraz indiremez misiniz dedi ama nankör usta dediğim dedikti, annem ne yapsın tek benim hatırıma kabul etti usta arabamla uğraştı arabamın aküllerini yerinden çıkartıp saatlerce usta da aynı alo dayıma benziyordu yüz ifadesi bakışları çok benzettim e boşuna dememişler insan insana benzer diye sevgili defterim mesela beni de tekbaşıma Migros de alışveriş ederken ayyy ne kadar halama benzeriyorsunuz dedi, artık yüz ifademi mi benzetti yoksa onun da mı halası engelli orası tam bir muamma ama birilerine benzetmek hoş his sevgili sessiz çığlığım.

bizim ustaya geri dönecek olursak sevgili defterim evet onca paramız gitti ama arabam da yeni gibi gıcır gıcır oldu o araba benim elim ayağım olduğu için annem de pek sevindi yani aynı sabahki durumumuz gibi akşamımız da mutlu mesut son buldu şükürler olsun.

bir tek beni üzen bir konu var sevgili sırdaşım yani hafiften içime dokunan bir duygu var o da hiç arkadaşım olmaması aslında var hepsini çok seviyorum ama hepsini gerçekten çok seviyorum hele bengümün bende yeri bambaşka, o kadar yıl geçip gitti ama bizim dostluğumuzdan hiçbir şey eksilmedi Allah var daima birimizden haberimiz vardır, hatta 3 aralıkta engelliler haftası olduğu için buca düğün salonunda engellilere yönelik şenlik düzelmişti sevgili gündüz kaptanımla sevgili sibel başkan beni de davet etmişlerdi, annemle katıldık, bu değerinde bütün eski arkadaşlarla özlem gidermiş olduk sevgili defterim ece, Kübra, bengüşüm, vedat abi, gökhan abi, hasan, ama ben en çok bizim altın kızlarla birlikte oldum nereyse yıllar olmuştu görüşmemeli defterim güldük, çene çaldık, Hatay oynadık, sonra Kübrala ece gittiler, annemle bengünün annesi pazara gittiler biz kaldık mı iki kız başımıza ee ne yapalım diye düşünüp taşınırken müzik sesinden de artık beyinim patlamıştı resmen, bengü hadi kalk kalk kalk forbese gidiyoruz burada biraz daha sıkıntıdan dokuz doğuracağım yemin ederim dedim, bengü iyi tamamdır deyip iki çılgın forbest yollarına daldık, forbesti baştan sona turaladık canım tek sadık dostumla sonra bir çay bahçesinde özlem giderci kahvelerimizi içip kendi ev cennetimizin yolunu tuttuk, işte böyle ömürler üstümüzden bir dere gibi ömürler akıp gidiyor sevgili sırdaşım kah anlık mutluluklarla hüzünlerle kah gerçekleşmesini beklediğin düşlerle, sevgili peygamber efendimiz insana ey insanoğulları dünyada ne kadar kaldınız söyleyin bakalım diye sormuş, insanlar ise bir kelebeğin ömürü kadar kaldık sevgili peygamber efendimiz demişler. işte sevgili defterim bu demek oluyor ki asıl önemili şey nefes alıp verdiğimiz süreçte ALLAHIMIZI bize emirlerini yerine getiriyor olmak sevgili defterim, 1 beş vakit namaz kılmak, 2 ramazan ayında oruç tutmak zekâtta bulunmak, kurban kesmek, hayıra bulunmak, işte hepsi bunlardan ibaret yüce ALLAHIMIZIN bizden istedikleri dillerim ALLAH bizleri bütün kurallarını yerine getirebilen o hz meryem ile hz ,hatice kulları gibi olabilmeyi nasip eylesin inşallah…